responder

responder
responder
1. Verbo regular: su participio es respondido. Debe evitarse hoy el uso del antiguo participio irregular respuesto.
2. Cuando significa ‘contestar’, debe tenerse en cuenta lo siguiente:
a) Se construye normalmente como transitivo y, además del complemento directo, suele llevar un complemento indirecto que expresa la persona a la que se responde: «Todas estas dudas le llevaron a responderle a Diana que no» (Colinas Año [Esp. 1990]). No deben usarse para expresar el complemento de persona los pronombres de acusativo lo(s), la(s), ni siquiera en el caso de que el complemento directo no esté expreso: «No le respondí» (Serrano Vida [Chile 1995]).
b) Es incorrecto anteponer de al complemento directo ( dequeísmo, 1b): Les dije que vinieran, pero me respondieron de que no tenían tiempo. Téngase en cuenta, no obstante, que este verbo tiene también usos intransitivos, por lo que no siempre se incurre en dequeísmo cuando se dice responder de que... ( 3b).
c) Cuando se expresa aquello que origina la respuesta (una pregunta, un test, una llamada, etc.), puede construirse como transitivo o como intransitivo con un complemento introducido por a: «¡Responda mi pregunta, coño!» (VLlosa Fiesta [Perú 2000]); «Siempre respondía a mis preguntas con la mayor claridad» (Allende Eva [Chile 1987]).
d) Cuando significa ‘replicar a lo dicho por otra persona’, se usan las antiguas formas de perfecto repuse, repusiste, repuso, repusiera o repusiese, etc., que hoy se adscriben al paradigma del verbo reponer ( reponer(se), 2).
3. Es intransitivo cuando significa:
a) ‘Ser una cosa consecuencia de otra’ o ‘acusar el efecto de algo’. Con este sentido se construye con un complemento introducido por a: «Era posible que eso respondiera a la necesidad de mantener en la penumbra algunos aspectos de su vida» (Souza Mentira [Perú 1998]); «Es común que respondan al tratamiento adecuado con rapidez» (Barrera/Kerdel Adolescente [Ven. 1976]).
b) ‘Asegurar algo haciéndose responsable de ello’. Se construye con un complemento introducido por de: «Si no acepta, no respondo de su seguridad personal» (Britton Siglo [Pan. 1995]); «Señor inspector, respondo de que el señor Baldomir regresará a la comisaría cuando encuentre lo perdido» (TBallester Filomeno [Esp. 1988]).

Diccionario panhispánico de dudas. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат
Sinónimos:

Antónimos:

Mira otros diccionarios:

  • responder — Se conjuga como: temer Infinitivo: Gerundio: Participio: responder respondiendo respondido     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. respondo respondes responde… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • responder — a responda a esta pergunta. responder por responderei por ti …   Dicionario dos verbos portugueses

  • responder — |ê| v. tr. 1. Dar resposta a. 2. Retrucar, replicar, retribuir. • v. intr. 3. Dar resposta. 4. Respingar, ser respondão. 5. Repetir o som. 6. Objetar, replicar. 7. Retribuir. 8. Ser igual, condizer, corresponder, fazer simetria.… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • responder — (Del lat. respondĕre). 1. tr. Contestar, satisfacer a lo que se pregunta o propone. 2. Dicho de una persona: Contestar a quien la llama o a quien toca a la puerta. 3. Contestar al billete o carta que se ha recibido. 4. Dicho de un animal:… …   Diccionario de la lengua española

  • responder — index respondent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • responder — respònder m DEFINICIJA tehn. elektronsko učilo koje omogućuje istodobno ispitivanje većeg broja učenika ETIMOLOGIJA engl., v. respondirati …   Hrvatski jezični portal

  • responder — verbo intransitivo / transitivo 1. Expresar (una persona) una cosa para satisfacer [una pregunta o una duda formulada por otra persona]: Responderé con gusto a quienes soliciten una explicación. El testigo respondió a mis preguntas inmediatamente …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • responder — [ri spän′dər] n. 1. a person or thing that responds 2. Electronics a device that indicates reception of a signal; specif., TRANSPONDER …   English World dictionary

  • responder — v (Se conjuga como comer) I. tr Decir alguien algo, oralmente o por escrito, en relación con una pregunta, petición o demanda que le ha hecho otra persona; dar señales de que se ha escuchado o percibido algo o atender un llamado o una llamada;… …   Español en México

  • responder — (Del lat. respondere.) ► verbo transitivo/ intransitivo 1 Decir una persona una cosa en relación con lo que otra ha dicho o ha preguntado: ■ respondió todas las preguntas; respondió que no; no quiero responder. SINÓNIMO contestar replicar 2 Dar… …   Enciclopedia Universal

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”