diabla
21a la diabla — ► locución adverbial Mal, sin perfección ni esmero …
22do diabła — Wykrzyknienie wyrażające gniew, irytację, rozczarowanie, szok Eng. Wykrzyknienie wyrażające gniew, irytację, rozczarowanie, szok Eng. An exclamation of anger, irritation, disappointment, shock …
23iść do diabła — (Zwłaszcza w rozkaјniku jako szorstki nakaz) Odejść skąś, zwłaszcza pośpiesznie Eng. (Especially in the imperative as a brusque command) To leave or depart, especially hastily …
24na diabła — Wściekłe lub zdziwione pytanie o znaczeniu Dlaczego? Po co? W jakim celu? Eng. An angry and surprised exclamation elaborating Why? …
25po diabła — Wściekłe lub zdziwione pytanie o znaczeniu Dlaczego? Po co? W jakim celu? An angry and surprised exclamation elaborating Why? …
26po jakiego diabła — Wściekłe lub zdziwione pytanie o znaczeniu Dlaczego? Po co? W jakim celu? An angry and surprised exclamation elaborating Why? …
27po kiego diabła — Wściekłe lub zdziwione pytanie o znaczeniu Dlaczego? Po co? W jakim celu? An angry and surprised exclamation elaborating Why? …
28u diabła — Wykrzyknienie wyrażające gniew, irytację, rozczarowanie, szok Eng. Wykrzyknienie wyrażające gniew, irytację, rozczarowanie, szok Eng. An exclamation of anger, irritation, disappointment, shock …
29diablastisch — diablạstisch [griechisch], vom Gefüge metamorpher Gesteine gesagt, bei dem zwei sich neu bildende Minerale einander durchdringen. * * * di|a|blạs|tisch <Adj.> [zu griech. diá = durch u. blastós = gewachsen] (Geol.): (vom Gefüge… …
30diabeł — m IV, DB. diabełbła, C. diabełbłu, Ms. diabełble; lm M. te diabełbły, ci diabełbli, DB. diabełbłów «w judaizmie i chrześcijaństwie: anioł upadły, strącony przez Boga do piekieł, kuszący ludzi do grzechu; zły duch, szatan, czart» Czysty, istny,… …
