Diccionario panhispánico de dudas. 2013.
poeta — poéta (poȇta) m <N mn ē, G ā> DEFINICIJA ekspr. pisac koji stvara pjesnička djela; pjesnik SINTAGMA poeta laureatus (izg. poeta laureátus) pjesnik ovjenčan lovorovim vijencem, slavan pjesnik ETIMOLOGIJA vidi poetika … Hrvatski jezični portal
poeta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. poetaecie; lm M. poetaeci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek piszący utwory poetyckie, zwłaszcza wiersze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sławny poeta. Utalentowany poeta. Poeci okresu międzywojennego. Spotkanie młodzieży z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
POETA — per excellentiam dictus Homerus, Athenaeo, l. 1. Dicaearcho in Vita Graeciae, Iustiniano, Institut. de Iur. G. Nat. Harpocrationi in Homeridae, Hesychio, Quintiliano, Institut. Orator. l. 8. c. 5. Senecae, Ep. 58. Aliis: cuius rei causam habes… … Hofmann J. Lexicon universale
poéta — (poêta) m 〈N mn ē, G ā〉 ekspr. pisac koji stvara pjesnička djela; pjesnik … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
poetă — POÉTĂ s. (livr.) poetesă. Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime poétă s. f., pl. poéte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … Dicționar Român
poeta — /po ɛta/ s.m. [dal lat. pŏēta, gr. poiētḗs, der. di poiéō fare, produrre ] (f. éssa ; pl. m. i, ant. e ). 1. (crit.) [chi compone poesie: i p. dell Ottocento ] ▶◀ (non com.) poetante, rimatore, (non com.) verseggiatore, versificatore. ‖ prosatore … Enciclopedia Italiana
poeta — poeta, tisa sustantivo vate trovador (formal), rapsoda, bardo, coplero, coplista, rimador, poetastro. Vate es forma culta referida al poeta ya consagrado o ilustre. Coplero, coplista, rimador y poetastro son despectivos. Tro … Diccionario de sinónimos y antónimos
poeta — |é| adj. s. m. 1. Que ou aquele que faz versos. = AEDO, RAPSODO, TROVADOR, VATE 2. Que ou quem é idealista. • Feminino: poetisa. ‣ Etimologia: latim poeta, ae … Dicionário da Língua Portuguesa
poeta — poetà sm. (2) psn. žr. poetas: Jau niekas tavęs taip giliai nemylės, kaip tavo nuliūdęs poeta! Mair … Dictionary of the Lithuanian Language
poeta — (Del lat. poēta, y este del gr. ποιητής). 1. com. Persona que compone obras poéticas y está dotada de las facultades necesarias para componerlas. 2. Persona que escribe obras poéticas … Diccionario de la lengua española
